dinsdag 26 juli 2011
maandag 25 juli 2011
Herinneren
Vergeten kan ik niet
Maar herinneren doet zo’n pijn
Vergeten kan ik niet
Zo zou het niet moeten zijn
Ik wil terugdenken
Zonder pijn
Ik wil terugdenken
En bij jou zijn
Anja Kempkens
Voor mijn mama
Je bent er niet meer
Mijn ogen zijn open
Maar ik zie je niet meer
Ik sluit mijn ogen
En daar ben je weer
Mijn ogen zijn open
En ik zie de pijn
Ik sluit mijn ogen
Zo hoort het niet te zijn
Mijn ogen zijn open
Ik weet dat ik huilen mag
Maar ik sluit mijn ogen
En glimlach
woensdag 20 juli 2011
Ongelukkig
Ik denk dat ik me er maar bij neer moet leggen
Ik ben ongelukkig en dat is dat
Ik weet niet wat ik nog meer moet zeggen
Het is ook nogal wat
Ik word ongelukkig van het ongelukkig zijn
Bijna ieder moment denk ik dan
Ik ben ongelukkig en dat doet pijn
En ik heb er genoeg van
Ik hou op met vechten
Het zal wel zo moeten zijn
Anja Kempkens
Luisteren
Binnen is het stil en verlaten
Daar zit ik dan
Geen zin om te praten
Vandaag luister ik alleen
Ik wil je stem horen
Maar het is stil sinds jij verdween
Anja Kempkens
Angst
Nog altijd ben ik bang
Al een aantal jaren lang
Voel ik elke dag
Dat ik blij zijn mag
Blij mag zijn dat ik leef
Blij met de dingen die ik beleef
Maar ook altijd is daar angst
En die blijft het langst
Lang nadat de hoop me verlaten heeft
Is het alleen de angst die nog in me leeft
Anja Kempkens
Achter een deur
Als mensen mijn deur voorbij gaan
Zouden ze dan weten
Wat de bewoner allemaal heeft doorstaan
En wat ze allemaal zou willen vergeten
Maar achter elk gordijn leeft een verhaal
Iemand die net als ik op meer geluk hoopt
Want een verhaal dat hebben we allemaal
Anja Kempkens
Lichtpuntje
Ik zou wel willen huilen maar doe dat niet
Ik ben immers iemand die altijd wel een lichtpuntje ziet
Een optimist in hart en ziel
Zelfs als ik in een steeds dieper dal viel
Soms is dat lichtpuntje ver weg
En zie ik alleen nog al mijn pech
En ben ik niet dankbaar voor alles wat ik nog wel kan
Maar zie ik overal de keerzijde en donkere kant van
Anja Kempkens
Abonneren op:
Posts (Atom)